It’s oh so quiet, shh, shh.

Η ανατολική ακτή της Ισλανδίας μπορεί να χαρακτηριστεί ως  η λιγότερο γνωστή περιφέρεια της χώρας. Με μόνο το 3,2% του πληθυσμού της να κατοικεί εδώ, είναι μια έκταση γης που επισκέπτονται λίγοι. Το σίγουρο είναι ότι όσοι σταματούν το ταξίδι τους στο νότο, χάνουνε. Πρόκειται για μια περιοχή ήρεμη, που τη χαρακτηρίζουν τα πανέμορφα και παρθένα φιόρδ, τα μικρά ψαροχώρια, οι συχνές εναλλαγές των τοπίων, οι λίμνες, η μοναδική δασική έκταση του νησιού, η μεγαλύτερη ηλιοφάνεια και το ηπιότερο κλίμα της χώρας. Όμως, είναι και η χώρα της βασίλισσας των ξωτικών, των ελαφιών και ενός μυθικού πλάσματος, πιο παλιού και από το τέρας του Λοχ Νες. Όπως, όλα είναι αναπάντεχα σε τούτον εδώ τον τόπο, το ίδιο αναπάντεχη είναι και η ύπαρξη μίας Γαλλικής πόλης. Η όλη διαδρομή μέχρι τον βορρά είναι μόλις 250 χιλιόμετρα. Χωρίς καμιά επιφύλαξη αξίζει να αφιερώσετε τουλάχιστον δύο μέρες, γιατί η περιοχή διαθέτει κρυμμένα διαμάντια που λίγοι τα γνωρίζουν.

Djúpivogur

Ο πρώτος σταθμός της διαδρομής στη δυτική ακτή είναι ένας οικισμός τετρακοσίων κατοίκων, το Djúpivogur, το οποίο βρίσκεται στο στόμιο ενός από τα μεγαλύτερα φιόρδ της περιοχής. Αυτό το κουκλίστικο χωριουδάκι  είναι ένα από τα παλιότερα κέντρα εμπορίου της Ισλανδίας. Από εδώ μπορείτε να κάνετε έναν όμορφο περίπατο και να φτάσετε στην κορυφή του  λόφου Rakkaberg, όπου στα βράχια που έχουν σχήμα γοργόνας, οι ντόπιοι πιστεύουν ότι βρίσκεται η εκκλησία των ξωτικών. Επίσης, από εδώ ξεκινούν τα μικρά πλοιάρια που πραγματοποιούν τετράωρες εκδρομές στη νήσο Papey.

Νήσος  Papey

Η λέξη Papey δεν είναι Ισλανδική. Είναι Κέλτικη, και σημαίνει το νησί των μοναχών. Οι πρώτοι κάτοικοι της Ισλανδίας ήταν μια ομάδα Ιρλανδών μοναχών. Όταν κατέφτασαν οι Βίκινγκ και τους εκδίωξαν από την κυρίως χώρα, εικάζεται ότι βρήκαν καταφύγιο στο Papey, όπου και εγκαθίδρυσαν ένα μοναστήρι. Ο μέγιστος αριθμός που έφτασε ποτέ ο πληθυσμός του νησιού ήταν δεκαέξι κάτοικοι, ενώ ο τελευταίος εγκατέλειψε το νησί το 1948. Σήμερα, η πρόσβαση πραγματοποιείται μόνο με ένα τουριστικό πλοιάριο. Εδώ, θα έχετε την ευκαιρία να επισκεφτείτε την παλιότερη ξύλινη εκκλησία της Ισλανδίας και έναν φάρο.

Η εκδρομή είναι αρκετά ακριβή και αφορά κυρίως σε όσους έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την παρατήρηση της τεράστιας αποικίας puffins και φώκιας. Εάν αποφασίσετε να πραγματοποιήσετε αυτό το τουρ, πρέπει να έχετε οπωσδήποτε μαζί σας αδιάβροχο, ενώ, αν έχετε ευαισθησία στη θάλασσα, έχετε κατά νου ότι η σαραντάλεπτη διαδρομή στο μικρό πλοιάριο μπορεί να μην είναι και η ομαλότερη.

Stödvarfjördur

Η επόμενη στάση στη διαδρομή των ανατολικών φιόρδ είναι μια μικρή γραφική πόλη, το Stödvarfjördur.  Ο κύριος λόγος που οι ταξιδιώτες συμπεριλαμβάνουν αυτή την κοινότητα στο πρόγραμμά τους, δεν είναι η φυσική της ομορφιά αλλά ένα μικρό σπιτάκι. Το σπίτι αυτό ανήκει σε μια συμπαθέστατη κυρία, την Petra,  η οποία αφιέρωσε τη ζωή της στο να συγκεντρώνει πετρώματα και πολύχρωμους ημιπολύτιμους λίθους από την περιοχή, κάνοντας το σπίτι της να φαντάζει με τη σπηλιά του Αλαντίν. Ο κήπος είναι ανοιχτός στο κοινό, και είναι πράγματι εντυπωσιακός.

Εάν αποφασίσετε να διανυκτερεύσετε στην περιοχή, υπάρχει μια ενδιαφέρουσα πρόταση. Ένα όμορφο εκκλησάκι, το Kirkjubaer,  έχει μετατραπεί σε hostel. Διατηρώντας κάποια από τα εκκλησιαστικά χαρακτηριστικά, όπως το βήμα και τους πάγκους, καταλαμβάνει μια θέση στη λίστα με τα πιο ιδιαίτερα ξενοδοχεία του κόσμου.

Fáskrúdsfjördur

Διανύοντας μια άκρως ειδυλλιακή διαδρομή, κάπου στο κέντρο συναντάμε το Fáskrúdsfjördur. Πρόκειται για μια μικρή πόλη, όπου κατά τη διάρκεια του 19ου μ.χ. αιώνα ήταν κέντρο εμπορίου, κυρίως, λόγω των Γάλλων ψαράδων που κατέφταναν και διέμεναν στην περιοχή. Το Γαλλικό στοιχείο είναι πολύ έντονο, ακόμα και σήμερα, αφού σώζεται η Γαλλική εκκλησία, το νοσοκομείο, το Γαλλικό Μουσείο, ενώ ακόμα και οι πινακίδες είναι στα γαλλικά. Κάντε μια στάση στο Γαλλικό καφέ, δοκιμάστε τα νόστιμα γλυκά του και απολαύστε την υπέροχη θέα του φιόρδ.

 Eskifjördur

Το γραφικότατο χωριό Eskifjördur,  ή, όπως το αποκαλούν οι Ισλανδοί, “το φιόρδ των καταρρακτών”,  είναι ένας ακόμα παλιός οικισμός και εμπορικό κέντρο του 18ου μ.χ. αιώνα. Λόγω του ότι σώζονται αρκετά από τα παλιά κτήρια, το μέρος μοιάζει ξεχασμένο από τον χρόνο. Φτάνοντας στο χωριό, θα σας προϋπαντήσει ο ποταμός Bleiksá  που το διασχίζει και ο ομώνυμος καταρράκτης. Κατά μήκος της όχθης του θα συναντήσετε την εκκλησία του χωριού, αλλά και το χώρο του κάμπινγκ. Αν θελήσετε να κάνετε τη βόλτα σας, ένα εύκολο μονοπάτι θα σας οδηγήσει σε μια περιοχή που ο ένας καταρράκτης διαδέχεται τον άλλο.

Οι Ισλανδοί είναι δεινοί θαλασσοπόροι και για εκατοντάδες χρόνια επιβίωσαν λόγω της αλιείας. Έχοντας να αντιμετωπίσουν ιδιαίτερα αντίξοες καιρικές συνθήκες, άρχισαν να εφαρμόζουν ιδιαίτερες μεθόδους για τη διατήρηση των τροφίμων τους , αφού πολλές φορές ο καιρός δεν τους επέτρεπε να βγουν στη θάλασσα. Έτσι, στο Eskifjördur μπορείτε να δοκιμάσετε παραδοσιακές τοπικές  γεύσεις, όπως ψάρια που έχουν αποξηραθεί στον αέρα ή, εάν είστε τολμηροί, τα περιβόητα κομματάκια καρχαρία σε αποσύνθεση. Σε αντίθεση με το Reykjavik, αυτές οι τεχνικές διατηρούνται στην περιοχή, όχι για να ικανοποιήσουν την περιέργεια των τουριστών, αλλά γιατί είναι μέρος της καθημερινότητας των ντόπιων.

Λίγα λεπτά με τα πόδια έξω από το κέντρο του Eskifjördur,  στο Mjóeyri, ο ξενώνας με τα γραφικότατα σπιτάκια στην όχθη του φιόρδ, προσφέρει μια δραστηριότητα που δεν πρέπει να προσπεράσετε. Υπάρχει η δυνατότητα να νοικιάσετε μια μικρή μηχανοκίνητη βάρκα και να εξερευνήσετε μόνοι σας τις ομορφιές του μαγευτικού φιόρδ.

Lagafljót

Η Ισλανδία είναι μια χώρα γεμάτη θρύλους. Εάν αποφασίσετε να αναζητήσετε έναν, δεν έχετε παρά να κάνετε μια παράκαμψη από την παραθαλάσσια διαδρομή και να κατευθυνθείτε στη λίμνη Lagafljót, που,  σύμφωνα με τον θρύλο, κατοικεί ένα πλάσμα που μοιάζει με τεράστιο σκουλήκι. Η Lagarfljótsormurinn, δηλαδή “το σκουλήκι της λίμνης”,  έχει κάνει σπίτι της τη λίμνη εδώ και αιώνες. Κατά πάσα πιθανότητα η Lagy  δεν θα σας κάνει την τιμή να εμφανιστεί, η φυσική ομορφιά όμως της περιοχής θα σας ανταμείψει.

Seydisfjördur

Πλησιάζοντας προς το τέλος της διαδρομής, θα βρεθείτε στην ομορφότερη πόλη της περιοχής και το μεγαλύτερο φυσικό λιμάνι της ανατολικής ακτής. Λόγω του ότι είναι το πλησιέστερο λιμάνι στην Ευρώπη, εκτός από τα εμπορικά πλοία, εδώ τερματίζουν το ταξίδι τους και τα επιβατικά. Το Seydisfjördur με τα ξύλινα σπίτια του 19ου μ.χ. αιώνα θυμίζει Σκανδιναβία, και αυτό, γιατί η Νορβηγία επηρέασε την ανάπτυξη της πόλης αυτής σε μεγάλο βαθμό. Αυτό που την ξεχωρίζει και τη χαρακτηρίζει, είναι η έντονη καλλιτεχνική δραστηριότητα, αφού εδώ έχει δημιουργηθεί μια πρότυπη, διεθνής καλλιτεχνική κοινότητα που αποτελεί και το μεγαλύτερο ποσοστό των κατοίκων της . Εάν διανυκτερεύσετε στην περιοχή, αναζητήστε το πρόγραμμα των εκθέσεων και των καλλιτεχνικών δρώμενων.

Borgarfjördur Eystri

Για όσους έχετε επιλέξει την ενοικίαση τζιπ, υπάρχει ένας σταθμός που αξίζει να επισκεφτείτε. Στο βορειότερο άκρο των ανατολικών φιόρδ, υπάρχει ένας μικρός οικισμός, το Borgarfjördur Eystri. Χτισμένο στις παρυφές ενός επιβλητικού ορεινού όγκου, η τοποθεσία του θα σας χαρίσει αξέχαστες εικόνες. Είναι τόσο απομονωμένη, που η λαϊκή παράδοση τοποθετεί εδώ τη γη των μυθικών της όντων.

Σε μικρή απόσταση από τον οικισμό, θα βρεθείτε σε ένα σημείο που τα βράχια υψώνονται τριάντα μέτρα, και ονομάζεται Álfaborg.  Οι Ισλανδοί πιστεύουν, ακόμα και σήμερα, πως σε αυτό το σημείο κατοικεί η βασίλισσα των ξωτικών, καθώς και οι χιλιάδες “μικροί” υπήκοοί της. Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν πολλές τοποθεσίες που συνδέονται με το μαγικό βασίλειο αυτής της ιδιότυπης κοινότητας.

Μόλις πέντε χιλιόμετρα έξω από τον οικισμό βρίσκεται το Hafnarhólmi.  Πρόκειται για το σημείο που κάθε Απρίλιο συγκεντρώνονται μεγάλοι πληθυσμοί puffin του Ατλαντικού και άλλα αποδημητικά πουλιά που ξαφνικά και εντελώς συγχρονισμένα, εξαφανίζονται στις 15 Αυγούστου. Ένα μονοπάτι θα σας οδηγήσει από το μικρό λιμάνι σε ένα πλάτωμα, ακριβώς δίπλα σε αυτές τις αποικίες. Ακόμα και εάν η παρατήρηση πτηνών δεν είναι στην κορυφή της λίστας σας, το συγχρονισμένο τραγούδι και οι χαμηλές πτήσεις εκατοντάδων πολύχρωμων και παράξενων πουλιών είναι εντυπωσιακό, και σίγουρα κάτι που δεν συναντάς εύκολα.

Στην απομόνωση αυτής της γης, τα τελευταία χρόνια έχει καθιερωθεί ένας θεσμός . Κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, και συνήθως του Ιουλίου, διοργανώνεται ένα μουσικό φεστιβάλ, το Braedslan, με συμμετοχή γνωστών ντόπιων αλλά και ξένων καλλιτεχνών, οι οποίοι παίζουν ατμοσφαιρική μουσική που εναρμονίζεται με την τοποθεσία. Το line up θα σας εκπλήξει, και οπωσδήποτε θα το προσθέσετε στη λίστα με τα πιο ιδιαίτερα μουσικά φεστιβάλ.

Φυσικά, μην παραλείψετε να βγάλετε μια φωτογραφία μπροστά στο σύμβολο του χωριού, που δεν είναι άλλο από το “τριχωτό σπίτι”.

jΕδώ κάπου, αφήνουμε πίσω μας τη γοητευτική και γαλήνια ανατολή και συνεχίζουμε το ταξίδι μας στον βορρά, για να αγγίξουμε επιτέλους, τον αρκτικό κύκλο.